Een gezellig grimmig schaakdagje!
Ons gezellige buurthuis D’n Drempel deed dit keer zijn naam eer aan. De eerste drempels, lees obstakels, wierpen zich al snel op. Cees, gaf te kennen dat het 1e bord hem dit keer niet zou lukken. Hij voelde zich niet ‘schaakfit’, en verzocht om op het 3e bord te mogen spelen. Op zich is dit geen probleem, maar wie zou dan zo dapper wezen om bij het 1e bord aan te schuiven?
Even leek het erop dat geheel überhaupt niet door zou gaan. Nee, dit keer niet vanwege de persconferentie van Rutte afgelopen vrijdag. Toen ik binnenkwam was onze ruimte bezet, het bestuur van D’n Drempel was begonnen met de grote schoonmaak nadat sinterklaas en zijn (kies maar een kleur) Pieten er een troep hadden achtergelaten. Wie denkt dat deze schoonmaak uit coulance naar ons was, vergist zich. Ze waren hoogst verbaast om mij te zien en dachten dat het schaakfestijn niet door zou gaan. Na enige uitleg van mijn kant werd de eerste Drempel genomen.
Daarnaast was er nog de onzekerheid of mensen überhaupt wel zouden opdagen. Normaliter beginnen de partijen stipt om 13.00 uur echter waren er om 12.50 uur nog maar 3 tegenstanders gearriveerd. Verschillende doemscenario’s spookte door mijn hoofd. Ze konden de weg niet vinden, durfde toch niet meer te komen, of dachten dat het niet meer mocht vanwege Corona. Hoe dan ook, een trage start. Gelukkig was mijn vrees ongegrond en kwamen de tegenstanders uit Oisterwijk dan uiteindelijk toch aan. Beter laat dan nooit, maar op tijd blijft toch mijn voorkeur hebben.
De spanning zat er dus van start al goed in, althans bij mij. Een spanning en stress die ik niet volledig los kon laten tijdens mijn partij. Het hele gedoe bij aanvang bleef mij parten spelen en ik schaakte te snel en betrapte mezelf op kleine foutjes. Een remise, niet wat ik wilde, maar misschien toch verstandig.
Net na mij kon Martijn de stukken opruimen. Achteraf had hij dit misschien ook beter meteen gedaan. Martijn had gewonnen, maar de strijd ging toch nog even verder in de vorm van een verhitte discussie. Ondanks dat Martijn won, vond zijn tegenstander dat hij gewonnen had gestaan als hij een andere zet had gedaan dan de verliezende. Tja, … Ik heb in deze geen mening behalve dan dat Martijn gelijk had, maar de discussie werd mogelijk iets te verhit en derhalve werden de stukken alsnog toch maar netjes opgeruimd.
Nikki speelt normaal aan bord 6 maar durfde dit keer wel de held uit te hangen. Hij stelde brutaal voor om op het 1e bord te spelen. Als team-captain vond ik dit een te grote sprong, maar ik bewonderde zijn ambitie. Hij mocht plaats nemen aan het 4e bord. Nikki speelde goed, maar maakte een foutje en kreeg deze niet meer hersteld. De partij verloren maar een ervaring rijker.
Flip, Wiek en Cees , respectievelijk 1e 2e en 3e bord speelde een remise. Flip bleek onze eerdergenoemde held die wel op het eerste bord wilde speelde en Cees zo wat te ontzien. Even leek Flip de boot te missen door een stuk achter te komen staan, maar gelukkig kon hij de achterstand ongedaan maken in het eindspel De stellingen van Wiek en Cees kwamen steeds vaster te staan en de stukken bewogen zich stroever en stroever. Cees probeerde nog van alles, weigerde nog een remise, maar uiteindelijk kregen geen van beide er meer uit dan dat.
Erik maakte zijn debuut. Spannend, voor hem maar ook voor ons als team. Hoe zou hij het gaan doen en vooral hoe zou hij het vinden? Hij speelde aan het 8e bord een zeer secure match. Geen vuurwerk of wildwest gebeuren, maar gewoon een goed degelijk positioneel spel waar hij in eerste instantie een pionnetje won. Later in het toreneindspel vond hij de winnende voortzetting en mocht een puntje bijschrijven. Hij vond het gezellig en was uiteraard heel blij met zijn verdiende winst. Zo ook wij als team natuurlijk.
Je zou het misschien niet meteen verwachten bij een , voor ons, zo een bekend gezicht als Eddy, maar ook hij was hier debutant. Als invaller op bord 7e trof hij een jeugdige speler. Jeugdige spelers spelen vaak vol aanval en elan, maar zijn niet altijd even secuur. In het eindspel, paard van Eddy tegen loper van tegenstander, bleek Eddy zijn senioriteit. Secuur, strak en netjes uitgespeeld.
Mijn complimenten en dank aan iedereen, maar in het bijzonder aan onze, technisch gezien, beide debutanten.
Ach zoals de meeste sprookjes beginnen ( grimmig en met veel tegenslag) begon ook onze dag. Gelukkig eindigde ons schaakavontuur ook als menig sprookje met een goed eind in de vorm van een sterke overwinning. Eindstand 5-3 voor Staunton.
En we schaakte nog lang en gelukkig!
Tot de volgende ronde.
ronde 3 externe competitie 27-11-2021