Na een afgebroken competitie van afgelopen jaar konden we dit jaar bij SV Staunton eindelijk weer onze interne competitie opstarten. Na deze lange pauze kwamen we weer oude bekenden tegen. Bijvoorbeeld Jan van Egmond, die uit veiligheidsoverwegingen lange tijd moest afzien van het avondje schaken. Ook waren er nieuwe gezichten. Mitchell Lensselink was een vaste gast tijdens onze recente zomercompetitie, en heeft besloten om lid te worden, zodat hij ook tijdens de reguliere competitie kan meespelen.
Het lot wil dat deze heren elkaar treffen in de eerste ronde, waar Mitchell de witte stukken kreeg, en Jan de zwarte. Een lange partij met vele kansen voor beide spelers ontaarde in deze stelling, met zwart aan zet:
Hier speelde Jan 1. …Le8?. Met een paard achter en weinig kans voor tegenspel zijn er eigenlijk geen goede zetten meer voor zwart, maar de loper had a belangrijke functie als bewaker van de witte pionnen. Zwart had meer weerstand kunnen bieden door de loper te ondersteunen met 1. …Th-c8, hoewel in dat geval wit simpelweg zijn extra paard kon manoeuvreren om de zwarte positie open te breken (bijvoorbeeld 2. Pf4, en de pion op h3
of e6 valt. 2. …Dh6 is geen optie, omdat dan de verdubbeling van de torens en de dame op de a-lijn niet meer te stoppen is). Maar goed, na de gespeelde zet hebben de witte pionnen vrij spel: 2. c6+ Kc7 3. d5 exd5 4. Pxd5+! Nu valt de dame: 4. …Kb8 (4. …Kc8 Pc7+) 5. c7+ Kb7. Nu kan wit zelfs mat geven in twee zetten: 6. c8D+ Txc8 7. Dxa7#, maar Mitchell koos ervoor om zijn tegenstander in 1 zet van zijn winst te overtuigen met 6. Txg6. Zonder dame zag Jan geen heil meer in deze partij, en gaf op. Een prima resultaat, en zeker voor een nieuwe speler, die voor het eerst een lange partij met 1:45 minuten op de klok per persoon speelt.