Havenfeest: Missie Schaken
Het is alweer even geleden dat ons bestuur een wel heel bijzondere brief ontving. Met in rood en dikgedrukt de woorden ‘GEHEIM EN ZEER URGENT’, keken we elkaar verbijsterd aan. Dit hadden we nog nooit meegemaakt! Onze voorzitster, vol moed, opende de enveloppe en las hardop voor:
Aan: Het Bestuur van Schaakvereniging Staunton Onderwerp: “Etten-Leur over de schaakdrempel”
De klok tikt. Het schaken lijkt op de achtergrond te verdwijnen door de kakofonie van alledaagse afleidingen. Het is tijd voor een gedurfde zet. Een missie, vol risico maar met de hoogste prioriteit.
Help mensen tijdens de Havenfeesten over de spreekwoordelijke schaakdrempel. Kies en selecteer een team van toegewijde schakers. Trotseer weer en wind en bemachtig een strategisch ‘standje’ op de markt. Bedenk een ludiek en innoverend format waarbij je jong en oud enthousiasmeert voor de magie van het schaakspel in het algemeen en het clubschaken in het bijzonder.
Your mission, should you choose to accept it, breng het schaken onder de mensen van Etten-Leur.
Dit bericht zal zichzelf over 10 seconden vernietigen. Denk goed na over uw zet.
Was getekend, ICF: Impossible Chess Force
Uiteraard werd de missie meteen aanvaard! Een team van vertrouwelingen werd samengesteld, bestaande uit Tamara, Jan, Martijn, Tijs, Mats, Daan en Nikki. Helaas werd Martijn net voor de festiviteiten getroffen door een verkoudheid – de eerste tegenslag, nog voordat het ‘echte’ werk begon. Maar een waar team laat zich niet kisten! Met een arsenaal aan schaakspullen, een tafelkleed, banner, paraplu, poncho, dekens en meer, gingen we goed voorbereid op weg. We waren er klaar voor! Onverwachte hulp kwam van Ryan, gesponsord door McDonald’s. Met de bekende M prominent op zijn shirt, kon hij het niet laten om nog voor zijn werk een paar partijtjes mee te spelen. Uiteindelijk vertrok hij naar zijn werk en helaas hebben we hem niet meer gezien. Ik kon zweren dat ik schaakburgers bij hem had besteld!
Ons concept was eenvoudig maar effectief: passanten konden kiezen uit drie borden, oplopend in sterkte. Wie won, of gewoon volhardend meedeed, maakte kans op een leuk schaakpotloodje of -sleutelhanger.
Na de regen kwam de zonneschijn, maar daarna volgde helaas toch weer wat regen. Gelukkig liet dit de pret niet drukken! Er was veel animo voor ons standje. Op sommige momenten waren alle borden tegelijk aan het spelen. We troffen zelfs een verdwaalde dammer die ons piekfijn ging uitleggen wat dammen inhield en opperde of we onze vereniging toch niet wilden omdopen tot een damvereniging, want deze zocht hij nog in Etten-Leur. Tja, we hielden het voor nu maar bij ‘dimdammen’ en bleven verder trouw aan
ons schaakspel.
Met een triomfantelijk “Schaakmat!” legde Jan een klein meisje binnen 20 seconden het zwijgen op. Tja, ideeën als f6 en g5 zijn nu eenmaal niet zo sterk. Daan daarentegen was de geduldige leraar, die rustig de fijne kneepjes van het spel uitlegde en waar je ook nog eens een zet terug mocht nemen. Bij Tamara was het wisselend. Was het druk, dan vlogen de stukken zo van het bord af; was het rustig, dan was er ook wat ruimte voor uitleg. De absolute publiekslieveling was Tijs. Vooral de jongere garde wilde graag tegen hem spelen, misschien ook omdat duidelijk was dat Mats nog een paar stappen te sterk voor ze was. Gelukkig kreeg Mats ook uitdaging genoeg. Sommige mensen kwamen in teamverband spelen. Vader en zoon in overleg, maar ook dan wist Mats ze goed de baas te zijn. Als ik het me goed herinner was er slechts één man die een partij aan het sterkste bord had gewonnen en dat enkel omdat de vlag viel. Nikki kon het niet laten om niet slechts tegen voorbijgangers te spelen, maar ook om af en toe een potje tegen een van zijn clubgenootjes te spelen. Al met al was het een zeer gezellige schaakmiddag en wat mij betreft doen we het volgend jaar nog eens dunnetjes, of beter gezegd dik, over. Vergeet ook zeker niet de leuke en sfeervolle foto’s hieronder te bekijken.
“Mission accomplished!”
